-
چهارشنبه, ۱۵ مرداد ۱۳۹۹، ۰۲:۰۷ ق.ظ
-
۸۱۱
در آستانه سالروز پیام تاریخی مقام معظم رهبری به جوانان عزیز گروه های جهادی و بسیج سازندگی هستیم. نوشتن درباره آنچه در آن دیدار و حواشی آن گذاشت واقعا کار دشواری است. اما به سادگی از کنار آن گذشتن هم کم لطفی است. لذا اگر چند جمله ای می نویسم نه از باب تشریح آن روز تاریخی بلکه از باب تکریم و یاداوری است.
اینکه می گویم تاریخی هم علتی دارد. کسانی که با مشی رهبری در دیدارهای خصوصی آشنا هستند می دانند کمتر دیدار خصوصی این گونه بال و پر پیدا کرده، عمومی شده و بلافاصله پیامی جامع دریافت نموده است. گاهی مقام معظم رهبری در پی حادثه ای یا در حاشیه رویدادی یا در مقدمه کتابی تقریضی می زنند اما نوشتن ۹ بند در سحرگاه شهادت امام نهم که به نوعی منشور جهادی محسوب می شود در جریان جهادی کشور اتفاقی تاریخی و بی بدیل است.
الان که یکسال از آن روز می گذرد بهتر می توانیم به این مهم بپردازیم. این دیدار جسم و روحی داشت و در مظلومیت آن همین بس که چندین ماه به جسمش پرداخته شد. اینکه چه کسانی و چگونه به دیدار راه پیدا کردند و چه گفتند فرع ماجرا بود. خطاب آقا شفاف بود: جوانان عزیز گروه های جهادی (همه کسانی که در فضای جهادی تنفس می کنید) و بسیج سازندگی (نهادی که توسط ایشان برای سازماندهی و ساماندهی امورات جهادی تشکیل شده است)
و هر روز که از آن پیام می گذرد همه باید ناظر بر آن صحبت چند دقیقه ای و آن پیام نه بندی به خودشان نمره دهند که چه کردند؟ و دائما با انگیزه مسیر رشد و تعالی را در این حوزه طی کنند و احساس نکنند به آخر راه رسیدند. این هم به معنای عجله کردن در تحقق بیانات نیست بلکه به معنای محور قراردادن آن و اهتمام ویژه به آن داشتن است و الا بعد از گذشت یک سال باید به اندازه یک سال پیشرفت کرد و این پیام آغازی است بر یک راه طولانی
از نظر بنده این دیدار و این پیام، نگاشت جهادی بیانیه گام دوم انقلاب اسلامی است. از اشارات ایشان در یکم خردادماه آن سال و توجه به نقش جوانان در گام دوم و اشاره به جریان جهادی به عنوان یکی از راهکارهای عملی تحقق بیانیه می توان به این مهم دست پیدا کرد.
بعد از دیدار جلسات متنوعی در سطوح مختلف در تحلیل پیام برگزار شد . از جلسات یک نفری آن عزیز جهادی در خلوت خودش تا جلسات کادر گروه های جهادی و نهایتا جلساتی میان مسئولین گروه های جهادی در سطح شهرستان، استان و کشور در قالب مجمع جهادگران و حلقه های هم عهدی. این پیام هم دستور بود هم منشور، هم جمع بندی انتظارات قبلی ایشان در این سالها بود هم به نکات جدیدی اشاره داشت.
اما واقعیت این است که این پیام آنقدری پیچیده و نیازمند تحلیل نیست بلکه نیازمند همت های عالی برای اجرا همه جانبه است.
عده ای در دیدار تلاش کردند مطلبی را به اقا ارائه دهند و در نهایت از ایشان درخواستی داشتند از جنس حکمرانی ولی ایشان بهایی به آن حرف ها ندادند و در پیام شان هم اشاره ای نکردند و برعکس حتی تذکر دادند از خدمت رسانی یدی غافل نشوید اما در این یکسال جای تعجب بود که همچنان برخی همچنان بر فهم بیشترشان اصرار داشتند!
اگر بنا داریم به خودمان نمره دهیم باید بررسی کنیم که قبل و بعد از این پیام چقدر در نگاه، رویه، رویکرد، افق و برنامه ریزی هایمان تغییر و بهتر بگویم تحول حاصل شد و چقدر نقش داشتیم در اجرایی شدن این فرامین.
به یاد دارم بعد از صدور پیام عده ای می گفتند چقدر آقا از نزدیک با جریان جهادی آشناست!؟ خب طبیعی است این پیام به قلم کسی است که مبدع و شکل دهنده این جریان ناب است نه پیام کسی که در مورد پدیده ای مشاهداتی داشته و نظراتی ارائه می دهد
و به یاد دارم آن لحظه ای که ایشان فرمودند این گفتمان باید عمومی شود به جنبش نرم افزاری اشاره کردند و عاقلان می دانند این مثال نشان می دهد که این هدف به زودی و به پرچم داری خودشان محقق می شود همانطورکه به وضوح در ایام مبارزه با کرونا همگان دیدند که چطور عده ای به جریان جهادی کشور پیوستند و با اینکه مسئله کرونا پیچیده، ناشناخته و دشوار و خطرناک بود.
درست است بیش از دو دهه از شکل گیری حرکت های جهادی می گذرد اما در مسیر گفتمان سازی و فراگیری این جریان ما ابتدای راه هستیم مهم این است که راه را گم نکنیم، انگیزه هایمان کوچک نشود، با هم وفاق و دوستی داشته باشیم و در عین حال که دچار لغزش و غرور نمی شویم خودمان را مرکز عالم بدانیم و باور کنیم که جز با کار جهادی و فراگیر شدن روحیه و تفکر جهادی کار انقلاب پیش نمی رود.
و انقدر کار نکرده و راه نرفته داریم که مجالی برای گلایه کردن، بهانه ای برای درجا زدن و فرصتی برای متوقف شدن و استراحت کردن نداریم
خدمت رسانی و آباد کردن یک روستا یا محله قطعا بهانه ایست برای چشاندن حلاوت فرهنگ اسلامی و عمومی کردن شعار عدالت و پیشرفت و رسیدن به تمدن نوین اسلامی
و این معنای واقعی مردم سالاری دینی است وقتی مردم سالار همه امور خود می شوند..
قَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَیِّنَاتِ وَأَنْزَلْنَا مَعَهُمُ الْکِتَابَ وَالْمِیزَانَ لِیَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْط